"Tym
co wyróżnia raport Citi jest fakt, że zwraca uwagę na całość zadłużenia sektora
niefinansowego (raport podejmuje też problem zadłużenia sektora finansowego), a
więc dług publiczny, dług korporacyjny (z wykluczeniem korporacji finansowych)
i dług gospodarstw domowych. To o tyle cenna zaleta, że w ostatnim czasie uwaga
komentatorów rynkowych koncentruje się na długu publicznym.
Buiter i
Rahbari bardzo rozsądnie podkreślają dwie istotne kwestie. Po pierwsze, dług,
zwłaszcza w okresie kryzysów finansowych, ma skłonność do przemieszczania się
pomiędzy sektorami. Klasycznym tego przykładam była migracja zobowiązań sektora
bankowego, na przykład w takich państwach jak Irlandia, Wielka Brytania czy
Hiszpania do bilansów sektora publicznego.
Po
drugie, makroekonomiczne konsekwencje procesu delewarowania są istotne i
skrzywione w tym samym kierunku (recesyjnym) niezależnie od tego, który sektor
rozpoczyna proces delewarowania."
http://blogi.bossa.pl/2012/11/
http://blogi.bossa.pl/2012/11/
