The Mystery of Treasury Yields and Stock Market Valuation

Krótki tekst dla wszystkich rozważających decyzje inwestycyjne w oparciu o mnożniki agregowane dla całego rynku.

"The relationship between the 10 year treasury yield and the PE ratio on the S&P 500 is unstable overtime.  In theory, investors should pay more for stocks when rates are low and less for stocks when rates are high.  However, the equity risk premium tends to cloud the relationship between treasury yields and the PE ratio, and empirically speaking the relationship between stocks and interest rates is much looser than we would like to think."

http://www.zacks.com/stock/news/110396/The-Mystery-of-Treasury-Yields-and-Stock-Market-Valuation

Stopy procentowe mogą być wciąż zbyt wysokie

"Polityka pieniężna w USA może być zbyt restrykcyjna, a jej odpowiednie poluzowanie – niemożliwe. Przez to Stany Zjednoczone mogą tkwić w długotrwałej stagnacji, przypominającej Japonię ostatnich dwóch dekad. Tą hipotezą, wypowiedzianą podczas zaledwie 16-minutowego przemówienia, znany ekonomista Lawrence Summers wzbudził burzliwą dyskusję."

"Hipoteza jest następująca. W Stanach Zjednoczonych realna naturalna stopa procentowa, czyli stopa zapewniająca maksymalny wzrost niewywołujący napięć inflacyjnych, znajduje się głęboko poniżej zera – na poziomie ok. minus dwóch, minus trzech procent. Polityka pieniężna nie jest w stanie osiągnąć tak niskiej realnej stopy, więc bieżący koszt kapitału jest wyższy niż koszt zapewniający optymalną alokację oszczędności i pracowników. To zaś trwale blokuje popyt i prowadzi do długotrwałej stagnacji.

Powody tego zjawiska mogą być różne – Summersowi zabrakło czasu, by je wyjaśnić, ale najczęściej wymienia się następujące przyczyny: nadmierne oszczędności w Azji, eksportowane do Stanów Zjednoczonych, nadmierne oszczędności ludzi zamożnych, których liczba rośnie lawinowo, a którzy nie mogą konsumować dużej części swojego dochodu, duże oszczędności ludzi spłacających zadłużenie po ostatnim kryzysie, początek kryzysu demograficznego, czy też zastój innowacyjności."

http://www.obserwatorfinansowy.pl/forma/debata/stopy-procentowe-moga-byc-wciaz-zbyt-wysokie/

The Anti-Debt-Relief Crowd Is Wrong on Greece

"Yet whether Greece can pay the interest on its loans for now is not the issue. Greece’s problem is that absent relief, the debt will remain huge. By forfeiting commercial profit on its loans, the euro area is helping out, but these cheap loans still add to the public debt. Japan is one of the few other countries to have amassed such high levels of debt in modern times, and its “lost decade” is now in its 23rd year.

Until Greece’s nominal GDP growth, currently sharply negative, rises above the interest rate it pays on its debts, these will go on increasing as a proportion of the economy. This is simple arithmetic: Debt service costs add to the debt, the numerator, faster than GDP, the denominator, rises."

"The optimistic view that low interest rates make debt relief unnecessary follows in the same misguided vein. Greece is spending about 5 percent of GDP to service its debts, forcing it into the same vicious circle as Japan (which spends only 2 percent of GDP on debt service) and Italy (5.4 percent of GDP). This burden makes the task of turning Greece’s budget deficit into a surplus hopeless and undermines future growth. Flat growth and no inflation mean that the 3 percent interest Greece is paying on its debt remains too high to reverse the vicious circle that has bedeviled the commission’s forecasts."

"(Charles Wyplosz is a professor of economics at the Graduate Institute of International and Development Studies in Geneva.)"

http://www.bloomberg.com/news/2013-10-01/the-anti-debt-relief-crowd-is-wrong-on-greece.html

The Unemployment Rate at Full Employment: How Low Can You Go?

"A lot of people are talking about full employment these days. Lawrence Summers bemoaned its long-term absence at an important talk at the International Monetary Fund recently. Janet Yellen, nominated by President Obama to head the Federal Reserve, stressed that institution’s role in meeting the goal of full employment during her Senate hearing last week. (...)

What follows is all about the first question, but let us briefly note why this matters so much, even — we’d say especially — now. To policy makers at the Federal Reserve and the many economists who watch and critique their every move, the unemployment rate associated with full employment is a key parameter. It’s a landing strip that determines their flight path in ways that have profound implications for the passengers on board, especially, as we stress below, those sitting in coach. (...)

For economists, the question we’re asking is this: What is the lowest unemployment rate consistent with stable inflation, otherwise known as the nonaccelerating inflation rate of unemployment, or Nairu?"

http://www.cepr.net/index.php/op-eds-&-columns/op-eds-&-columns/the-unemployment-rate-at-full-employment-how-low-can-you-go

Good economy, poor returns?

"Ever since the Federal Reserve started to talk of tapering, the equity market had had a fairly cautious attitude towards economic data. On some days, bad economic news has been good for the market on the grounds that the Fed would be less likely to taper; good news has occasionally provoked a sell-off. Overall, the trend has been upwards, as illustrated by the Dow's ability to top 16,000. Indeed, we could almost say we are back in Goldilocks territory, where the economy is not so strong (as to cause inflation and monetary tightening) or so weak (as to cause recession and a collapse in profits) but "just right".

It seems common-sensical to say that a strong economy should be good news for equities, since profits are linked to GDP, and a weak economy should be bad for the stockmarket (think of the 1930s). But history suggests there is very little correlation between GDP growth and equity returns over the long run (see this paper from Jay Ritter, for example). One reason is that the stockmarket is not an exact representation of the domestic economy (some sectors are in government, or family-run hands; the biggest companies are multinational). And a second reason, oft forgotten, is that the key driver of returns is the starting valuation."

http://www.economist.com/blogs/buttonwood/2013/11/economics-and-markets

Kilka ważnych pytań, część 10: Czy zmienność rynku równa się ryzyku?

"To niemal powszechny zwyczaj w branży finansowej, że zmienność rynku utożsamia się z ryzykiem, które ponosi inwestor. Nietrudno trafić na takie właśnie podejście w analizach, komentarzach, pracach naukowych i literaturze. Czy takie traktowanie zmienności, liczonej odchyleniem standardowym, wariancją, ATRem czy inną miarą, jest prawidłowe?"

"Takie podejście to pewne uproszczenie, przydatne do budowy modeli i analiz finansowych. Zakłada ono, że fluktuacje cen instrumentów same w sobie niosą ryzyko (tzw. systematic risk), nie sięga do źródeł przyczyn lecz opisuje objawy.  Tak naprawdę jednak zmienność mierzy po prostu… zmienność. Do pomiaru ryzyka używa się jej z głównie z powodu prostoty użycia ponieważ w ten sposób można je matematycznie skalować, a liczbami da się prościej zarządzać niż nieokreślonością."

http://blogi.bossa.pl/2013/11/22/kilka-waznych-pytan-czesc-10/

Ujemne stopy procentowe

"Summers zauważa poważny problem. Od długiego czasu, na pewno poprzedzającego obecny kryzys, gospodarka amerykańska nie była w stanie wygenerować szybkiego wzrostu popytu. I to pomimo powstawania kolejnych baniek na rynkach aktywów – bańki dotcomowej, bańki na rynku nieruchomości, gwałtownego wzrostu cen dzieł sztuki, czy czegokolwiek innego. W tym okresie stopy procentowe były utrzymywane na niskim poziomie, ale inflacja mimo to pozostawała pod kontrolą, a wzrost gospodarczy jakoś nie wskazywał na przegrzewanie się gospodarki. Taką sytuację nazywa sekularną stagnacją (secular stagnation). Niezależnie od szczegółów Summers ma rację, że coś jest tutaj nie tak…"

"Jeżeli Summers ma rację i gospodarka USA oraz niektóre inne gospodarki rozwinięte mają ujemne neutralne stopy procentowe, to banki centralne muszą przemyśleć parę spraw. Po pierwsze, stopy nominalne pozostaną na poziomie bliskim zera przez baaaaardzo długi czas, choć akurat to nikogo nie powinno dziwić. Po drugie, aby wygenerować wyraźnie ujemną realną stopę, to przy zerowej stopie nominalnej, trzeba jakoś postarać się o wysokie oczekiwania inflacyjne (w końcu: stopa realna = stopa nominalna – oczekiwana inflacja = 0% – oczekiwana inflacja). A zrobić to można na przykład poprzez podniesienie celu inflacyjnego do wyższego poziomu, na przykład z 2% do 4%."

http://randomjog.wordpress.com/2013/11/23/ujemne-stopy-procentowe/

QE and ultra-low interest rates: Distributional effects and risks

Polecam przeglądnąć kompleksowy raport od McKinsey (pdf w pełnej wersji do ściągnięcia w linku).

"A new report from the McKinsey Global Institute examines the distributional effects of these ultra-low rates. It finds that there have been significant effects on different sectors in the economy in terms of income interest and expense. From 2007 to 2012, governments in the eurozone, the United Kingdom, and the United States collectively benefited by $1.6 trillion both through reduced debt-service costs and increased profits remitted from central banks (exhibit). Nonfinancial corporations—large borrowers such as governments—benefited by $710 billion as the interest rates on debt fell. Although ultra-low interest rates boosted corporate profits in the United Kingdom and the United States by 5 percent in 2012, this has not translated into higher investment, possibly as a result of uncertainty about the strength of the economic recovery, as well as tighter lending standards. Meanwhile, households in these countries together lost $630 billion in net interest income, although the impact varies across groups. Younger households that are net borrowers have benefited, while older households with significant interest-bearing assets have lost income."

http://www.mckinsey.com/insights/economic_studies/qe_and_ultra_low_interest_rates_distributional_effects_and_risks

Will debt derail Abenomics?

"It seems to me that one of the automatic, if not always intended, consequences of Abenomics is to force up Japan’s current account surplus, and in fact to force it up substantially. This will have to do at least in part with deciding how to manage the country’s enormous government debt burden, which easily exceeds 200% of the country’s GDP."

"Second, it is not obvious that the world will be able to absorb a significant increase in the Japanese exports, and if Abenomics implicitly forces up the Japanese savings rate relative to investment (which is all that we mean when we say that economic policies force up current account surpluses), these policies can resolve themselves either in the form of high growth and soaring exports, or much lower growth and slowing imports. The former implies that Abenomics will be successful, while the latter that it will fail. It is not obvious, in other words, that Abenomics can succeed in a world of weak demand, and its failure is likely to make Japan’s domestic imbalances worse, not better."

http://blog.mpettis.com/2013/11/will-debt-derail-abenomics/

The Wall Street Code

Krótki film dokumentalny o osobach programujących algorytmy na Wall Street, ich działalności oraz branży HFT.

http://www.youtube.com/watch?v=kFQJNeQDDHA#t=2293